Maak je inrit waterdoorlaatbaar
Beperk de oppervlakte van je oprit of parkeerplaats
Het is logisch dat we onze wagen graag op het droge parkeren zodat we met propere voeten naar de woning kunnen. Ook de inrit naar de garage is meestal voorzien van klinkers of tegels voor ons gebruikscomfort en omdat het netjes oogt. Inritten en parkeerplaatsen nemen echter een groot stuk ruimte in waar heel wat neerslag op terecht kan komen die dan meestal naar de riolering afloopt.
Het kan anders
Een recht lopende inrit naar de garage werkt net zo goed met twee rijstroken en bodembedekkende planten, gazon of kiezel ertussen. Moet je wagen afdraaien, dan is de optie met planten iets minder interessant. Voor parkeerplaatsen geldt hetzelfde. Het is niet nodig het volledige parkeerterrein te verharden met klinkers en tegels die grotendeels waterdicht zijn. Is verharding noodzakelijk, dan is dolomiet en kiezel van 8 tot 15 mm de beste optie wat water doorlaten betreft. Bij de keuze van de kiezel kijk je best naar de hardheid van het gesteente. Hoe minder snel de kiezel breekt en verpulvert, hoe kleiner de kans dat het geheel gaat dichtslibben en uiteindelijk geen water meer doorlaat.
Maximale aandacht voor de fundering
Hoe waterdoorlatend de bovenlaag ook is, het heeft weinig effect als de fundering geen water doorlaat. Er is nu een aanbod van waterdoorlatende betonklinkers en grasdallen dat heel mooi oogt. Grasdallen in kunststof zijn in dit geval de beste optie. Ze laten heel wat meer liters naar de ondergrond sijpelen dan de betonnen versie. Onder betonnen grasdallen is een fundering noodzakelijk, maar dan wel eentje die water doorlaat. Deze fundering is best 20 tot 25 cm dik en bestaat bij voorkeur uit gebroken betonpuin of uit een mengsel van kleine keien met een biologisch bindmiddel. Hierop voorzie je een mooi egaal bed zodat de grasdallen volledig vlak gelegd kunnen worden. Minstens even belangrijk is dat de openingen in de grasdallen voldoende groot zijn zodat er voldoende luchtcirculatie is voor het inwortelen van het gras of de plantjes. De tuinaannemer geeft meestal de voorkeur aan een samenstelling van teelaarde, zand, compost, lava, kalksteen en voeding. De grasdallen worden nadien tot op 1 cm van de rand opgevuld met een mengsel van teelaarde, zand, compost en graszaad.
Help?
Vraag advies
Is bovenstaande toch een beetje te technisch of is het aan te pakken oppervlak behoorlijk groot, dan kan je altijd een beroep doen op een gespecialiseerd tuinaannemer. Hij heeft de kennis en het gereedschap om van je grasdalleninrit een succesverhaal te maken.
Zelfs als een waterdoorlatende oprit niet verplicht is, is het de beste optie. Je moet geen afvoer voorzien en je tuin zal er wel bij varen.
Foto met grasdallen, © Tuinen Frans Maes